Araucaria angustifolia 10 Jul 2019

Araucaria angustifolia is een grote boom afkomstig uit de zuidelijke staten van Brazilië en delen van Paraguay en Argentinië.

Hier was het een van de dominante soorten van het zuidelijke Atlantische regenwoud waar ze in grote getalen voorkwamen.

Oorspronkelijk zou het verspreidingsgebied ongeveer 200.000 km² beslaan waar in de afgelopen eeuw ongeveer 97% van verloren is gegaan.

De voornaamste reden hiervoor is het kappen van de Araucaria’s voor hun lange rechte stammen die een goede kwaliteit hout leveren en makkelijk te verwerken zijn als planken en balken.

Nadat een locatie was ontdaan van alle volwassen bomen werden er meestal sneller groeiende uitheemse bomen voor in de plaats gezet zoals Eucalyptus of werd het gecultiveerd tot landbouwgebied.

Een andere bedreiging voor het voortbestaan van de soort is dat de eetbare zaden een populaire lekkernij zijn in Brazilië waar er jaarlijkse vele tonnen van worden geconsumeerd.

Dit maakt dat er maar weinig jonge bomen bij komen.

Geschiedenis

Araucaria angustifolia is een primitieve boomsoort in de zin dat deze soort volgens fossielen al ruim 200 miljoen jaar bestaat en in die tijd maar weinig is veranderd.

Oorspronkelijk lag zijn verspreidingsgebied verder naar het Noordoosten van Brazilië en is voor geologische termen redelijk recent naar het zuiden afgedaald tijdens het late Pleistoceen en vroege Holoceen.

De Araucaria angustifolia werd voor het eerst beschreven in 1819 als Columbea angustifolia.

En heeft daarna enige naamswijzigingen doorgemaakt totdat deze samen met 19 andere soorten in het geslacht Araucaria werd geplaatst.

In tegenstelling tot wat de Engelse en Portugese namen veronderstellen behoort de Araucaria angustifolia niet tot de dennen (Pinus) maar tot de Araucariaceae.

Engels: Paraná pine

Portugees: Pinheiro do Paraná, Pinheiro Brasileiro,

De inheemse bevolking van voor de Europese inmenging noemde deze boom ‘Curi’.

Eigenschappen

Araucaria angustifolia is een flinke boom die in de natuur een hoogte van 50 meter kan bereiken en een stam diameter van 2,5 meter op borsthoogte.

Naarmate de boom ouder wordt verdwijnen de onderste takken en wordt een grote symmetrische parasolvormige kroon gevormd met flinke zijtakken.

Een van de beste beschrijvingen is nog wel om de vorm van de bladerkroon het te vergelijken met de gedroogde bloeiwijze van een berenklauw of andere schermbloemige.

Dit geeft een bizar uiterlijk en er bestaat vandaag de dag geen boom die qua uiterlijk in de buurt komt van een volwassen Araucaria angustifolia.

Dit is ook de reden dat ze tegenwoordig zei het nog mondjesmaat worden aangeplant als ornamentele boom in diverse landen buiten hun oorspronkelijke verspreidingsgebied.

Het is gebleken dat Araucaria angustifolia zich kan aanpassen aan diverse klimatologische omstandigheden en het zelfs goed doet tot in gematigde klimaten.

In het Engelse Bedgebury pinetum wordt deze soort als winterhard beschouwd.

Er zijn verhalen bekend van volwassen bomen die een korstondige -20°C hebben overleefd.

Voorlopig houd plant it! de winterhardheid op -12°C graden omdat de planten beneden deze temperatuur bladschade zouden krijgen maar wel van lagere temperaturen kunnen herstellen.

Dit hangt natuurlijk van meerdere factoren af zoals de leeftijd van de boom en de duur van een vorstperiode.

Wanneer er meer info uit eigen ervaring beschikbaar komt zal dat op de website bekend worden gemaakt.